Z życia wzięte, z świata fleszy

Poczuj jak pilnie sprawiasz,że spokój mego zmysłu

w kobiecie zaspokaja Cię.

Zagubiona dążyłaś

Ty przybyłeś i moje serce otworzyłeś zaznałeś życia prawdziwego.

- - -z życzliwością swoją- - - -nauczyłeś mnie słuchać.

Ze mną razem nie zginiesz,

POCZUJ,

że jesteś przy mnie

-PATRZ-

Poruszyłeś moje łzy,czekałeś cierpliwie na mnie

i wychwyciłeś ten moment po słodkość sięgałeś najczęściej,

na tę czekoladkę miłości kusi ona jak pocałunek.

Zdobyłeś ją na szczęście

Czekałeś na ten dzień i podszedłeś by KOCHAĆ.

zakochałeś się-

powróciłeś.

Przyciągasz mnie do siebie, tak czule to ten JEDYNY.

Potrzebujesz mnie,zaczynasz przyciągać mnie,

gdzie nadejdzie noc do tych dobrych dni.

Będziesz pamiętał mnie,ze kochać znaczy

pozwolić Ci podejść do mnie i blisko być jednym słowem

w tej przestrzeni stworzeni dla Siebie MY

-WSPOMNIENIEM-

to znaczy nie kłócić się z Tobą,tylko dać Ci jedyną „MA MIŁOŚĆ”.

1.O jak jasny biały dzień

ręce gorące, kwitnące życie

W tęsknocie pobladłe lilie jak lice.

Poszarzały chmury,wybieliły góry

żywot wiodły, aż ten cały Świat rozkochać w sobie miłość miał.

Słowem tęsknoty obłok błękitny jak nasze niebo moim sekretem,

pocałuj w policzek mnie na dobranoc i czekaj na mnie co dzień z rana

na przyszłe jutro byś wiedziała.

O jak złotem olśnione me serce i bije do Ciebie.

Truje strzałą szaleje z wielką głupotą to zło co się kryje w zaułkach dobra,

lecz należy do szczęścia dążyć co szafir pięknem w uściskach bywa mych ramion.

Rozchwyci moment każdego powrotu zaledwie muśnie usta wiatr

i chłód poczujesz to nie żart

O jak bajkowe najpiękniejsze słowa

patrzysz,że miłość godna Twej uwagi na wszystko gotowa.

Serce co tęczą rozpromieni płochliwe zwierzę białym jednorożcem.

Podbiegłeś do mnie na skraju lasu i patrzysz, zawracasz

Płochliwe źrebię.

Wysłowiło się niejedno plemię wilcze do boju szło o półmroku,

niemowa czy głośny skowyt

pisk czy ukojenie.

Wielkim zmartwieniem stało się i przybrał dla mnie białą szatę,

lecz nie mógł dalej śladami kroczyć po mapie.

Jak rzeka płynąca się wzburza, tak zabiera, uderza

porywa do siebie wybucha w złości jak strażnik zielenią.

Pazurem zaostrzy jak jabłko jesienią.

O jak wzdychasz do mnie mój miły kochanku kochać Cię potrzebuję

zaznasz miłości przy mym boku.

Perła co z morza tak cenna z głębin fal co kryje wszystko w dal.

I jak korale czerwonej jarzębiny piękno co głodne daje takie pragnienie.

Północ to księżyc ziemia półkolem jak ręce kochanka

okrągłe jak słońce obecność poranka.

Jak diamentowe pole otula swą fantazję,ciepłem co daje wyobraźnia

płonącym sercem swe uczucia do niego.

O jak pięknością wybiło w gwiezdne szlaki i może stworzył dla Ciebie dwa Światy,

jak czarna kometa rysuje w oknie me astralne życie na swej orbicie.

Uwalniam złotą nić i pyłem sypnie złotym.

Zaśnieży swe oblicze kobiece me różane omdlałe liście.

I tajemnice pełne rozstania i powrotów bezpiecznie do siebie zaprosi mnie.

Między Tobą a mną unoszą się powieki, by zobaczyć szczęśliwe zakończenie.

Jak kwiatem mrugnie do mnie i błaga o nagą piękność w mgliste poranki,

i zapachy pachnące, listy miłosne.

Pustynne piękno jak przyprawy kurkumy,

jak piaski złociste podboje wichru.

Ref: zaszumieć mi może w głowie i serce otworzyć w objęciach moich.

Przeznaczyć mi życie i ocalić,mówić głośno wytrwale.

Rozkrzyczeć w sobie radość co Świat ukołysze mnie na dobranoc.

Milczący ocean unosi me ramiona i woła.

PODAJ RĘKĘ MI

-wieczność-

Nieustannie składam Ci propozycję

podaj rękę mi

sen tajemnicą stał się

nie dla mnie zwyczajność tylko Świat pełen marzeń

najlepszy plan okazał się nieodwracalny

pomyśl tylko, co by było gdyby nie istniał wcale Świat.

Tylko błędem, by było,że pełno błędów wśród nas

radzisz mi bym nie wpadła w pułapkę i ukrywasz mnie,

lecz zawsze odnajdę się wśród słodkiej słodyczy twych ust.

Nie zamykaj drzwi tylko podaj rękę mi.

Przy mnie to ślad odkryjesz

-spójrz-

twarz przy twarzy mojej zaistniała twoja

Niejedny wyraz jej OBRAZEM

był WYDARZENIEM mego początku

pięknością uzmysłowić swe rozpoznanie do odsłonięcia siebie samej okazem tęczy.

By ją zobaczyć

by ją zdobyć

jak czar co kończy swój urok wieczorem

Miłości się wcale nie zapomina

Ukochany co sercem kradnie me uczucia ponad wszystko

W głębi serca mego skorzystałeś i rozkochałeś mnie w sobie.

Ja o tym pamiętam

NAJCZULSZE POCAŁUNKI proszę o więcej

Jak WENUS i MARS

Jak JOWISZ i SATURN

tworzymy całość niejednej miłości,

najbardziej spotykaną na Świecie wyobraźnią.

I milion gwiazd jak życie przy niebieskich oczach

wprost w błękicie z lepszą nadzieją.

Przynieś mi uśmiech swój

Podaruj mi miłość swą od końca do końca promyków blask.

Podaj rękę mi

Dodaj mi więcej sił

Podaj rękę mi.

Kto,by przejmował się tam kochanie,gdy czujesz miłość

to sama przyjemność.

Poprowadzę Cię do przodu, to serce poluje na Ciebie,

w każdej sekundzie poczuć,że jesteś mi bliski.

Zostaniesz tylko w wieczności

w naszej cudownej miłości.

Serce,które kocha, pamięta i nie zapomina o Tobie.

Powidz głosie najciekawszą opowieść,która jak wieża stoi uparcie

i nikt nie zdoła jej ruszyć z miejsca i nie pokona wówczas ich przyszłość co w róży

oddaliwszy wszystkie złe myśli.

Podszedł do mnie jak migdał słodki malowany pejzażem samotnik.

Jak MARS się spłoszył straciło jego serce planetę półnadzy kochankowie jak bańka mydlana

w kąpieli są cali zmoczeni.

Jak w labiryncie deszczem sypnęło w usta Twe uchylone zadziorne i duże.

Pocałuj mnie miły cóż myśmy uczynili tylko jeno spojrzeniem na Ciebie

grawitacja niech nam służy.

Unosi do góry wzwyż ponadczasowy plan i rozhuśta nasze uczucia,

Nie boi się,że obraca mną według poczucia opiekuńczości o którą wciąż pytasz.

Troski wyznaczone twym imieniem złe słowo nie wypowie z Twoich ust

i serca rany obronisz jak żółty przepych żonkili to kwiat ten jedyny.

Na wzgórzu króluje trudno wzdycha do Ciebie w obszarze kolorystyki przybyłeś do mnie,jak modre oczko na wyniosłym tronie zapanujesz nad łąkami wyniośle wezbrałeś swe opinie

Co dzikość się skłania na bazie ruczaju.

Dzwony wybiły tę godzinę jak struna lutni rozśpiewana

ruchem zjawiwszy się wprost do celu nie pytasz i nic.

Zjechawszy się chyba ze stron Świata przybyłem by zobaczyć Ciebie starożytna boginio,

list,który doszedł,aż do dusz z otchłani musisz odpokutować i ocalić niejedno istnienie.

Pierwsza Wenus z baśniowym marzeniem.

Wiosna,wiosna

tuż,tuż

Wypuściła z rękawa motyle

Ciepłem rozgrzała nas

jako słoneczny promień

kwitną pierwsze pąki drzew

skowronki śpiewem swym , budzą majowy dzień .

Wiosna, wiosna

tuż, tuż

Przyszła do nas przed chwilą .

Kwieciem sypneło przed chwilą

Barwami złotym i srebrnym pyłem .

Z nadzieją w życiu i w szczęściu jak strzała

Prosto do celu.

W płatkach cały świat , zobacz kwitnie sad .

Sypie białym śniegiem, jakby białym pierzem.

Prosto z nieba puch opada .

Nasze włosy całe białe , ale uśmiech doskonały .

Wiosna , wiosna

Tuż , tuż

Opuściła pierwsze śniegi , mówię Ci cała jest w zieleni .

Pierwsze kroki

Pierwsza miłość

Młodzi gniewem się wzburzyli , lecz zauważ , czy tak można

serce kocha , płaczem szlocha .

Najpiękniejsza to opowieść , kiedy czerwień wita różę

kolcem rani jak po burzy

--------USTA--------

To czuły pocałunek, pierwsze koty zapłoty do ciebie

startuje zalotnik tak młody.

Czasem oczarują Ciebie jego oczy.

Gorące ----USTA--- pieszczą zmysłowo twoją urodę

Twoją twarz

Na pierwsze spotkanie z tobą

co tam wiosno masz.

Tyle dobroci

Mogłaś podarować

Mogłaś dać , że biegnę po łące boso stopami .

W lekkości tak miękko jak po dywanie .

Brzegiem po plaży prawie jak rozkosz .

I jak tu chyba mogła nas zmylić , że to nie wiosna , że

to już lato , ale się wcale o to nie martwcie

Stoję na warcie jak na straży w nocy.

Nocuję w zamku .

Karteczka na drzwiach widnieje , przyjdę za chwilę

proszę czekać

Wcale jej nie widać , lecz daje znaki przyroda

Buduje wciąż znaki przyroda .

Buduje wciąż nowy krajobraz , w którym widać raj jak z ogrodu

Pięknem wymalowany.

Wyznacza sobie wciąż nowe warunki do działań , poprzeczkę

coraz w zwyż .

Wzrok wyostrza i obserwuje czujnie z swą siłą , to co w

sawannie jest egzotyką .

W buszu daje owocnie pełne drzew , a więc

cytryny , pomarańcze , grejpfruty ,ananasy , mango , a jakże też

pyszne , soczyste i słodkie .

To pora letnia .

To lato .

Ty wiesz .

Zbożem ozłoci , sypnie kłosem . Zdobi nasze pola tak jak kwiat .

Nazywam się chaber , robię ślad za śladem .

Kwitnę płatkami niebieskiego kobaltu .

Prawie jak niebo

Prawie jak morze

Nie jeden mi to powie , że jestem nią jak aura

Wtapiam się w nią cała , jak w ton w nią , jak w ton .

Wiosna , wiosna

Tuż , tuż

Opadają ramiona gałęzi wierzb płaczących , płaczą tak mocno , że

aż strach . Rośnie wkoło bujność zieleni .Bazie kotki na Wielkanoc o porze wiosennej .

Ocieplone pierwszym wiosennym promykiem nasze twarze . Szumi wiatr

kołysze lasem konary drzew .

W uśpiony czas , świerki , sosny , jodły , choinki .

To znak , że wiosna maczała ręce .Palcem po mapie w głębokiej rzece .